چالش های مناسب سازی فضاهای پیاده شهری (مطالعه موردی: محور پیاده خیابان ولیعصر)

مقدمه و هدف پژوهش: در چند دهه اخیر با بروز مسائل اجتماعی، زیست محیطی و ترافیکی در شهرها از یک سوی و افزایش نیازهای فرهنگی و فراغتی شهروندان از سوی دیگر احیاء فضاهای پیاده برای گسترش نظام حرکت پیاده در قالب طرح های بهسازی و مناسب سازی محورهای پیاده از وجهی نو مورد توجه نهاد مدیریت شهری قرار گرفته است. این مقاله در راستای بازشناسی و تاکید بر اهمیت و نقش معابر پیاده چالش ها و مسائل طرح های مناسب سازی قبل از اجرا، هنگام اجرا و پس از اجرا را در پاره محور خیابان ولیعصر از چهارراه ولیعصر تا چهارراه طالقانی شناسایی و تحلیل می نماید. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر، توصیفی همبستگی از نوع کاربردی و ابزار پژوهش در مطالعه نمونه پرسشنامه محقق ساخته است که بر اساس روش نمونه گیری از جوامع نامحدود میان 200 نفر از کارشناسان، ساکنان و کسبه محدوده محور توزیع شده است یافته ها: یافته ها نشان می دهد که فقدان مدیریت واحد، مستقل و متمرکز، ابهام و تردید مدیران شهری نسبت به ضرورت و اهمیت مناسب سازی و نارسایی نظام اطلاع رسانی به موقع به ساکنان و کاربران یا بی توجهی به مشارکت محلی مهم ترین چالش های فرا روی پروژه های مناسب سازی قبل از اجرا است. مشکلات ناشی از فعالیت روزمره به ویژه تردد عابران توأم با توقف های متعدد در اجرا و نبود ستاد یا متولی مراقبت و نگهداری به ترتیب مهم ترین مؤلفه های چالش زا در زمان اجرا و پس از آن می باشند.